Archive for september, 2003

nieuw

mijn Gardena-special staat onder Mind. tja. eigenlijk hoef je het ook niet te lezen. wat een monster.
en lief heeft nieuw neuron geactiveerd, 1984. op speciaal verzoek zwaai ik voor de camera.

falderie

faldera!
ik heb mijn eerste essay af, het fenomenologisch tuin-papertje.
jaap heeft het volgende beloofd, na the first draft te hebben gelezen:
“misschien moet ik ook op je site een “esoterisch met C” afdeling gaan ontwerpen. met paars en rood en rustgevende midi-meditatie-muziek. ”
het monster.
ik weet zeker dat ik nooit als groot analytisch filosoof bestempeld zal worden. alleen DIT paper zal gedrukt en herdrukt en gelezen en bestudeerd worden. Carola, de grote Libelle-fenomenoloog, met een filosofische column in de tuin-special. Net zoals de alchemist Newton, die 90% van zijn tijd bezig was met het produceren van goud, via duistere rituelen en bezweringen. Die zit ook de rest van de geschiedenis met het imago van een verlicht wetenschapper, omdat hij een klein zijstapje naar de fysica maakte. onbegrepen, dat zijn we.

augurk

wordt het leven niet tragisch als het hoogtepunt van je dag bestaat uit het aanschaffen van een 3 liter pot augurken?

city museum

clickable! clickable!
Long time no see! ik heb het ook vreeschelijk druk. heb zes pagina’s lang (doublespace) gewauweld over tuinen in de stad. voor mijn space-vak. het mag de naam filosofie nauwelijks dragen, over muren en grenzen en contrasten en intimate immensities. aaarg. de bedoeling is dat ik deze maandag inlever. en of ik nog even een ander papertje uit mijn mouw wil schudden, dit weekend. over kennis als natuurlijke soort. het komt niet goed. het is veel te veel. ben erg moe. studeer full-time. maar ik leer veel! en het is stoer.
gisteren na lange nare studiedag dag met Arnon, de dwaze cynische israelier, naar het city museum gereden waar we als blije kinderen door monsterlijke staalconstructies zijn gekropen. het is zo gaaf, het city museum! we konden niet meer naar binnen, maar buiten is een enorm vehikel gebouwd en gelast. zeker vijf verdiepingen hoog en er zijn allemaal stukken stad in verwerkt. een oude toren, parachutes, twee gare vliegtuigen, een reuzenrad, oude brug-onderdelen, rioolpijpen, bedenk het maar. En je kunt overal in klauteren. we hebben alle mogelijke routes geprobeerd en ik was helemaal stuk en moe en blij. Daarna naar de Delmar Lounge gereden voor een glas water en een gin-tonic. gin-tonic? bah. Het is dolle pret met Arnon. We studeren soms samen in Meshugga. Ik ken niemand die zo’n hekel heeft aan de amerikaanse cultuur. En aan het israelische bewind. en aan de mensheid in het algemeen. vind het gaaf dat er iemand is die zich werkelijk, maar dan ook werkelijk druk maakt om de stupiditeit van de mensheid. heb voor hem ook maar een klaag-halfuurtje ingesteld, er komt anders geen einde aan.
nu slaap. morgen essay schrijven en met emanuelle en jae pannenkoeken eten. shaun zat vanavond geduldig tegenover me, een boek te lezen. heb hem de oren van zijn hoofd gezeurd. ‘And do you say ‘protect against’ or ‘protect from’? And can you say ‘suddenness’? And can you use the word ‘bustle’ without ‘hustle’?
wat een lieve mensen allemaal.
well, off to bed!

en de winnaar is…

Hannah van Heusden
4 kilogrammetjes schoon aan de haak

Hoezee!

almost landed

Josephine’s, mijn schoonzusje-to-be, staat op het punt een nieuw aardbewonertje te lanceren. Heer, wat een rare methode toch. Met weeen en puffen en navelstrengen. Wat zou het worden? En hoe gaat het heten?

en en..

maakte vanavond praatje met bedelende vrouw in rolstoel. haar gezicht misvormd, had maar 1 oog. sprak moeilijk. volgens mij vertelde ze dat daar op geschoten was. vertelde dat ik uit Nederland kwam. filosofie studeerde. ze was dolenthousiast. vertelde dat ze in God geloofde. en dat Hij goed was. deelde haar mening. ze juichte me, toen ik bijna wegging, toe dat we elkaar zeker in de hemel zouden weerzien. vanwaar die vreugde? hoe bestaat het als je er zo aan toe bent? ik begrijp niet, maar juich mee.

maandagavond

heimwee-aanval. ik wil stoer en onafhankelijk zijn. maar ik kan er niet aan doen dat ik even verdrietig van verlangen naar jaap ben. en huis in het algemeen. wil dat mama me knuffelt.
thuis is gek begrip. verhitte discussie in de klas over het verschil tussen home en house. in amerika verkopen alle makelaars tegenwoordig homes in plaats van houses. nare huichelaars. denk aan febri, mijn indonesische schoonzusje, die nu nederland haar thuis probeert te maken met inburgeringscursussen. op het nederlandse gedeelte van www.ardjan.nl vind je een prachtige foto van het stel.
university city (wijk in st louis waar ik woon) wordt ook al beetje thuis. studeren in koffiezaakje Meshugga, avondwandelingetje door de straat, hoofd binnensteken bij Aaron, die op de route woont. En Sarah. En Wim. en Michael. Wat een dorp eigenlijk.
nu nog wat studeren op Kornblith. Wat schrijft die goed! lees! lees! als je nog essay-onderwerpen zoekt. over realisme en natuurlijke soorten. Dat herinnert me weer aan dat heerlijke artikel van van Brakel die korte metten maakt met dat belachelijke idee dat het soort ‘tijger’ of ‘water’ echt bestaat. Er staat een hilarisch stukje op mijn Mind-log. klik het juiste neuron.

Velvet

Haha! wat een plezier in the Velvet. Wat een tent. nou niet op de foto’s klikken op de site, want ZO erg was het nu ook weer niet. Na de portier the fancy features van het nieuwe nederlandse paspoort getoond te hebben (‘No, look! look! you can look through it!’) heb ik mijn witte vestje voor een schamele twee dollar in een hoekje gehangen en huppelde ik vol verwachting achter de blije filosofen aan. en wat een enge bedoening. rode fluwelen gordijnen, zachtlederen zithoekjes en een VIP-room waar ik om onduidelijke redenen niet in mocht.

Gelukkig had ik op de dansvloer een stuk meer pret. The Velvet zit volgestouwd met wulpse meisjes en smachtende jongens. Van boven de 21 en dat is nog enger. Maar wat een verademing toen Clerk, een rondbuikige filosoof met baard en halflang haar, daar enthousiast doorheen ging stuiteren. Niets dan misprijzen en afgunst van het publiek, omdat hij wel plezier leek te hebben. Net een CKI-er. en we deden allemaal mee.
Na mijn vege lijf moe geswinged te hebben, zijn we naar een echte amerikaanse 24h Diner gereden op een duister industrieterrein. Pannekoeken! Geserveerd door oververmoeide 50-jarige serveersters. Wat een mooi vrij land is dit toch.
vanmorgen mezelf uit bed getrokken voor muziek & boodschap van een ander kaliber in de vineyard. daar van Shaun een fijne cd van interpol te leen gekregen.

over luchtballonnen in de zon

vandaag het milde commentaar dat mijn log wat aan de zwaarmoedige kant is. hmm. terwijl ik toch vaak echt hele mooie dagen beleef.
zoals vandaag. weer een dag met stralend zonlicht en blauwe lucht. met jaap gebabbeld. naar het postkantoor gewandeld om een brief op de post te doen. Bachelard en Quine gelezen. en na nijver gestudeerd te hebben, met Jae in de auto gedoken voor een enorme Ted Drewes chocolade ijsbeker. toen we daar 2 uur filerijden- later aankwamen, hoefden we niet eens lang te wachten op onze ‘Cardinal Sin’ (kers met choco) & Southern Delight (room met suikerpecannootjes). en zelfs de reis was mooi, omdat we onder een enorme luchtballonwedstrijd doorreden. een blauwe lucht bezaaid met dikke ballonnen tegen een ondergaande zon. het is allemaal heel groot, van binnen en van buiten. van die dagen dat je met elke teug de hele wereld in ademt.
en nu ga ik dansen. met wat hilarische filosofen in een duistere nachtclub downtown.