Archive for februari, 2004

afscheids-speech

men heeft een feestje voor me gegeven! en ik een speech. ben in de wolken van vreugde.
——
Dear Friends,
Oscar Wilde tells us that the only way to attone for being occassionally a little over-dressed is by being always absolutely over-educated. Now I don’t have a difficult time taking care of the over-dressing, the over-education comes harder. But I’ve been working on it, the last 7 months.
From dutch point of view, the mid-west is supposed to be the pinnacle of american lack of culture and me and my weblog were ready to take it all in. We would capture the Stupid World in witty phrases and hilarious pictures, receiving input from nauseating ‘like’-using collegekids and politically over-correct philosophy students, who are studying at a good school right now, but who are still recovering from their poor highschool-education. But most of all, we, with an innate european capacity to perceive Beauty and Culture, we would laugh and be above it all.
Unsurprisingly, it all turned out to be rather different. New friends have taken pleasure in showing me the borders of my intellect and replacing them quite a bit. I’ve been fed an endless amount of new sounds, poems, books, movies, words, stories, facts and experiences and I’m very grateful for that. Special thanks go to Emily, for telling me that my beloved Sam’s Club belongs to the Walmart chain and to Arnon, who took an unusual delight in pointing out the holes in my cultural knowledge I wasn’t able to hide. I still hear this voice ringing in my ear: “Have you seen this one? What? No, you’re kidding. Oooooh. Really?”
The philosophy department I’ve been thrown into has been nothing but a nice warm bubbling bath. I’ve learned a lot about doing philosophy and about people that do philosophy. Philosophy is fun, addicting, frustrating, wonderful and deeply depressing. I’ve been warned for that, though. In Ecclesiastes it says: “For with much wisdom comes much sorrow; the more knowledge, the more grief.” Nevertheless, I’ve had tremendous amounts of fun. You, philosophers at Wash U, are a bright, happy, warm and friendly group of beautiful messed-up people with an unbounded and ever-growing pile of unsolved issues and it has been an honour and a pleasure to be one of you for a while. Non-philosophical friends, rejoice yourself in the fact that philosophy only exists in virtue of everything else.
When leaving for a big journey, one is expecting to come back as a totally different person, to be reborn, to find oneself, or, if all of that fails, at least to discover new parts of oneself. I’m not sure if that actually happened. I’m afraid that I’m leaving slightly more confused than how I came here. What’s for sure, I have no idea anymore which question about me and the world and the relation between those two needs to be answered first. And which ones can be answered. But that doesn’t matter, for Oscar Wilde tells us not to worry: only the shallow know themselves.
Thank you!

hacked by love

over russen, nederlanders en amerikanen

Zou iemand wel mijn log lezen? Ja, er komen plaatjes bij, binnenkort. Ik wil ook zo’n nedstat-tellertje om mijn narcistische behoeften te bevredigen. En zoals iedereen droom ik er natuurlijk van dat al mijn entries stiekem worden gepubliceerd in een gerenommeerde krant, zodat ik me binnenkort publiekslieveling nummer 1 kan noemen en beroemd ben zonder er een vinger voor uit te steken.
De russen. Lees op dit moment Dostojevski’s ‘misdaad en straf’. Pim De Geletterde opende mijn ogen voor allerlei diepere lagen en ondertonen, waardoor het lezen van dit boek nog spannender wordt. Het is allemaal nogal een depressieve bedoening, daar in St. Petersburg. Dostojevski schetst onmogelijke karikaturen, die toch nog geloofwaardig zijn. Misschien omdat zijn naam al zo’n gezag uitstraalt. Dostojevski. Dan geloof je direct dat de rest van de wereld hem nagedaan heeft. Moest erg denken aan ‘The secret history’ van Donna Tart. Net zo’n kwellend sfeertje.
De nederlanders. Daar vermaak ik me dus wel mee, deze dagen. Me heerlijk uitgeleefd met Annerieke in de grafkelder van het utrechtse uitgaansleven, de Arena, op het UBV feestje. Stefan gefeliciteerd met de 9 voor zijn scriptie. Hoezee! Koffie en thee geschonken op de studentenpresentatiedag van CKI. Verrukkelijke eerstejaarspraatjes aangehoord, boekjes uitgedeeld en gewauweld met docenten. Straks een vegaburger aan het spit en morgen aan mijn essays werken. Ik zal het missen in the States. Maar niet teveel. Verheug me ergens op een wat solitairder leven, met boeken en lang en nadenkend staren uit het raam.
alhoewel..
De amerikanen. met mijn visum en ticket op zak en de goedkeuring van die controlfreaks daar, zou het allemaal moeten lukken. Over een maandje in de armen van mijn lief! (www.semfilms.nl/jaap) Wel beangstigend dat ik daar nog het meeste naar verlang, alhoewel het hele avontuur me in zijn geheel ook wel aanstaat. kreeg vandaag wat woorden door de kabel toegeslingerd. woorden die diep zinken. die er niet voor zorgen dat je lacht of straalt of jubelt, maar eerder woorden die ervoor zorgen dat je voeten net de grond niet meer raken. woorden die het donker zwarter maken en het licht doen oplichten. zodat de ruimte waarin je loopt iets groter lijkt en de deur iets verder weg komt te liggen. zodat er net iets meer lucht in je longen past. die woorden. en alleen jaap kan ze schrijven.

bowling!

een paar weken geleden werd een lading aanstaande graduates ingevlogen teneinde ze kennis te laten maken met hun nieuwe studie-landschap. de faculteit heeft fijn een feestje gevierd, een diner genuttigd en gebroederlijk gebowld met de nieuwe pupillen:

click for more pictures!
philip & jose lieten me vandaag beide weten dat ze mijn paper niet op tijd van commentaar kunnen voorzien. zucht. maar philip was wel tevreden so far en wil bovendien mijn derde afstudeerbegeleider zijn. hurray!
ben al een beetje afscheid aan het nemen. boeken aan het inpakken, briefjes aan het schrijven/versturen. hier en daar wat kadootjes aan het vergaren. kreeg van elena, superspanky fotagrafie-meisje in vineyard, een heel stoer kadootje. soort uitklap-boek-ding met doorgedrukte foto’s en schilderingen. moesten allebei beetje huilen. ben ook zo’n drama-koninginnetje. ben vaak misselijk, deze dagen. vast van die stomme zenuwen. gelukkig zwaait arnon met ‘nausea’ van sartre en wijt het aan Existentiele Angst en doods-anxieties. ha, ik hou wel van die continentale interpretaties van mijn neurotische geest.
er wordt vrijdag een klein afscheidsfeestje voor me gebouwd door de filosofen. ben natuurlijk gevleid tot op het bot.
mijn liefste belde net. hij stond op de set (met daniel boissevain, jongens en meisjes! en jaap wilde niet eens 1 haartje van daniel voor me regelen) wat willekeurig met me te babbelen en klonk vreselijk ver weg. en dan niet zomaar amerika-nederland of slechte-lijn-verweg. brrr. ik kom gauw terug, lief. om me in je armen te storten.

pom pi dom

tevreden scharreldagje. groentemarkt, kopje thee en laptopje in kayaks, het behagelijke gevoel dat je gisteren wel hard gewerkt hebt, roze maillots en witte laarzen. en oranje nagellak dat mooi past bij mijn weer eens knal-oranje haar. ik ben klaar om naar huis te gaan.
heb van de week notabene en Echte Massage gekregen. herinner je je nog, lieve lezer, hoe je favoriete logger op een onbewaakt moment een open cheque had ondertekend voor vier behandelingen bij een duister salonnetje waar het bestaan nog niet van bevestigd was? welnu, de salon bestaat en de knipbeurt (behandeling 1) had ik al maanden geleden gehad. Nu stond er nog een paraffine-badje, een manicure, een salt-glow voor mijn armen (?) en een massage op het programma. Het heeft me maanden gekost voordat ik me daar toe kon zetten. en zo onterecht, want het was verrukkulluk. k heb geen pijn meer als ik typ en mijn nagels staan zo leuk bij mijn witte toetsenbord.
Een aardige jonge onderbetaalde toneelspeelster heeft met haar ellebogen de knopen uit mijn schouders gewerkt, terwijl ze haar bewogen levensgeschiedenis met me deelde. chemokuren, sterfgevallen, zorg voor een jonger broertje. veel te heftig allemaal, als iemand je rug aan het kneden is. en de manicure-madam vertelde me op fluistertoon wie van haar vrienden allemaal coke snoven, toen ze erachter kwam dat ik uit Nederland kwam. probeerde haar beeld van het nederlandse drugs-beleid wat te nuanceren, maar tevergeefs.
wel gek. het laagje “functie” is zo flinterdun. en dan blijkt weer maar eens dat achter iedereen zo’n enorm netwerk aan verhalen en vrienden en belevenissen en trauma’s en verlangens en teleurstellingen en alles te zitten en het is veel te groot om dat aan te horen terwijl iemand je nagels vijlt.

warm

het is zomer! bijna 20 graden en iedereen op de Quad speelt frisbee op blote voeten en ik loop rond in een topje. er ligt nog wat sneeuw hier en daar en gelukkig gaat het zaterdag weer onder nul.
hmmm. ik heb zin in een ijsje. ik moet mijn neus insmeren met zonnebrand.

adem!

hoe gek. ben niet direct overdonderend gelukkig met het resultaat van zes maanden ploeteren, maar ik ben opeens wel erg optimistisch gestemd en opgelucht.
Duneway Bookstores (spectacutastische tweedehands boekwinkel) had speciale collecties opgekocht en vanmiddag heb ik dit er vandaan gesleept: (en hoe denk je dat te gaan shippen?)
Ficciones van Borges
Treatise on Human Understanding van Locke
Confessions van Augustinus
Miracles van CS Lewis
Tractatus Logico-Philosophicus van Wittgenstein
One Hundred Years of Solitude van Gabriel Marquez
On Being a Christian van Kung
en een boekje van Saramago
en nu! hier! kopje thee, discussies over het verschil tussen fatalisme en determinisme. en schrijven en babbelen en er lopen allemaal filosofen rond in kayaks en iedereen discussieert en verdedigt belachelijke standpunten en heeft plezier en ik ga hier zo vreselijk naar terug verlangen. Ben zo blij dat er thuis ook filosofen-vrienden rondlopen.
had foto gezien van nederlandse polder met groen gras en rechte dijken en blauw water en gele kruiwagen en twee lievende mensen en het deed me zo naar mijn liefste verlangen. ik wil overal zijn. ik slaagde erin een totaal sjacherijnige jaap aan het lachen te maken in de trein en ik ben dankbaar en God stort zo’n bak zegen over me uit. may the words of my mouth sing of YouYouYou!
anyway. nu fodor. dat is weer een beetje domper.

*zucht*

heb eerste draft jose-ding af. 40 kantjes double space nonsense. wrap me up, honey. I’m ready to die.

toesocks

Ik heb toesocks gekocht! en kreeg notabene ook nog een paar van Kelley, die mijn obsessie kende. ben al dagenlang volledig gefascineerd door mijn voetjes. apenhandjes, dat zijn het. ik wiebel mijn tenen in iedereens gezicht en ik kan nu allerlei dingen met mijn voeten oppakken. ze zitten heerlijk. en ze zijn helemaal niet duur. als je een paar wil, dan kun je ze bij mij bestellen voordat ik vertrek!

knopjes

ik zit in een zon-overgoten studiekamer met fijne stoelen en een wireless internetverbinding, speciaal ingericht voor graduate studenten. op de deur zit een plaatje met 10 knopjes, 0-9, wat normaliter inhoudt dat je een code moet hebben om de ruimte te mogen betreden. ik heb geen code. ik ben zelfs officieel niet eens een graduate student. maar dat maakt niet uit, want de deur gaat namelijk prima open zonder een code in te voeren. altijd.
en iedereen die hier binnen wil komen, toetst slaafs zijn code in om daarna enigzins triomfantelijk de deur te openen. net zoals er soms een lange rij voor het ene pinautomaat staat en niemand voor het andere. en de overwinning is groot voor degene die het toch even probeert en fluitend met geld wegloopt.
het zegt misschien iets over mensen. als er knopjes opzitten, moet er iets ingedrukt worden. als het geld kost, zal het wel beter zijn. als niemand het gebruikt, is er vast iets mis mee. als er een slot op zit, moet het wel waardevol zijn. als iedereen er heen gaat, is het zeker leuk. grove heuristieken om de keuzemogelijkheden wat te beperken. maar niet altijd met het beste resultaat.